skip to main | skip to sidebar
Barok Murat Donmez

26 Kasım 2010 Cuma

Buz gibi hissettim kendimi yine, onarılmayacak, geri getirilemeyecek bir şeylerin sezgisiyle. Onun gülüşünü bir daha hiç duymayacak olmayı kaldıramayacağımı biliyordum. Benim için çölün ortasında bir tatlı su kaynağıydı o.
Gönderen Barok Murat Dönmez zaman: 02:10 Hiç yorum yok:
Daha Yeni Kayıtlar Önceki Kayıtlar Ana Sayfa
Kaydol: Kayıtlar (Atom)

Hoşgörü Sanatı

  • ►  2011 (12)
    • ►  Haziran (6)
      • ►  Haz 25 (4)
      • ►  Haz 04 (2)
    • ►  Nisan (1)
      • ►  Nis 27 (1)
    • ►  Mart (3)
      • ►  Mar 31 (1)
      • ►  Mar 12 (1)
      • ►  Mar 08 (1)
    • ►  Şubat (1)
      • ►  Şub 25 (1)
    • ►  Ocak (1)
      • ►  Oca 25 (1)
  • ▼  2010 (21)
    • ►  Aralık (2)
      • ►  Ara 20 (1)
      • ►  Ara 14 (1)
    • ▼  Kasım (9)
      • ►  Kas 29 (1)
      • ▼  Kas 26 (1)
        • Buz gibi hissettim kendimi yine, onarılmayacak, ge...
      • ►  Kas 22 (3)
      • ►  Kas 21 (1)
      • ►  Kas 11 (1)
      • ►  Kas 08 (1)
      • ►  Kas 03 (1)
    • ►  Temmuz (1)
      • ►  Tem 06 (1)
    • ►  Mayıs (5)
      • ►  May 29 (5)
    • ►  Şubat (2)
      • ►  Şub 23 (2)
    • ►  Ocak (2)
      • ►  Oca 28 (2)
  • ►  2009 (7)
    • ►  Kasım (1)
      • ►  Kas 05 (1)
    • ►  Ekim (5)
      • ►  Eki 10 (3)
      • ►  Eki 03 (1)
      • ►  Eki 01 (1)
    • ►  Eylül (1)
      • ►  Eyl 12 (1)

http://twitter.com/barokmurat

Hakkımda

Barok Murat Dönmez
Her zaman hayalperest bir çocuktum.
Profilimin tamamını görüntüle
 

İzleyiciler