Kendinden Özür Dileme Sanatı

İhanet başındayken sor.

Üstelik bilerek ve üzülerek,

Acıyı seversin sen, buncasıyla.

Dilim yalan söylüyorsa söyler!

Gitmek için gelenin kargaşası.

Telaşlı kuşların, kanatsız balıkların.

Çıplak selamlı ve yarıda kalmış.

Öğle vakti kaşıksız, durmadan sor.

Çelimsiz, dışı sert, uzun inceye.

Birkaç bekledin yolun sonu aynıyı.

Sen sor hadi sor, geciktirme yine sor.

Uzunlu kısalıya makas atsınlar.

Karıştı yine sehir halinde bir bilenler.

Altmış kişiyiz çarpışarak toplarsan.

Onu kokla şunu da, ama bana sor.

Karışık en düz hali çünkü sen.

Dönmüş geri çukuruna gözyaşlarım.

Bu günü sevmelisin kendinden çok.

Kötü bir gün geliyor çamurdan ıslak. Yıprandık beklerken.

Saçlarım uzuyor seni beklerken. Ve gözlerimi çalıyor başka gözler.

Çatalı dudaklarıma değdirdiğimde hazcıyım.

Boş evin koridorlarını dolduran inanç melekleri ve perdenin uçlarına takılan ben.

Dışarıda olmak isterdim evi peşime takıp. Sen asla yanılmadın şarkılar konusunda.

Aşk her zaman saplantıyla biter. Ucuz barlarda dans eden oğlanlarda bile.

Kimsenin önünü kesmesine izin verme. Çünkü sen uçacaksın!